Mijn emotionele reis

Nikki Mae, inspiratiebron

Haircrush, inspiratiebron

Ja, die speelt zeker ook een rol in al dat "going natural" gebeuren! Met al zijn ups en downs. In het begin toen ik nog aan het "transformeren" was (transitioning), was ik vooral enthousiast na het zien van al die tutorials op Youtube. Geïnspireerd door al de naturals die laten zien hoe ze van een kort koppie naar lang haar tot de middel gingen. 

NaturalNeiicey, inspiratiebron

 Daarna kwam het ongeduld. Ik wilde vooral mijn eigen natuurlijke krullen zien aangezien ik dat voor het eerst zou aanschouwen. De uitgroei kwam langzaam maar zeker. Uiteindelijk kon je duidelijk het verschil zien tussen de natuurlijke uitgroei en het chemisch behandeld haar die nog eraan hing . Ik vond het moeilijk om de beide texturen te hanteren, maar ik was ook bang voor het in 1x afknippen van mijn haar (Big chop). Dus..........ging ik elke keer een stukje van mijn haar eraf knippen, dan weer een stukje, en weer. 

TOEN (dag 1, Big Chop)

HEDEN (2,5 jaar later)

Toen kwam ik op een punt dat het ongeduld weer ging overheersen. Ik wilde alleen die natuurlijke krullen zien, niet die slap hangende stukken aan de onderkant. En ineens was de angst voor de Big chop weg. Ik pakte de schaar en weg was al mijn haar!! Wat ik toen voelde? Vrijheid, blijdschap, overwinning, bewondering voor die nieuwe "babyhaar". En die gevoelens heb ik het gehele eerste jaar gehad.

En ja hoor!! Daar was mevrouwtje ongeduld weer. Deze keer kon ik niet wachten tot het haar gegroeid is. Het liefst wilde ik gelijk de eerste paar maanden al haar tot mijn bralijn......LOL!! Maar dat gaat natuurlijk niet. Gelukkig voor mij ging mijn haar in ieder geval snel groeien. Ik kan nu niet geloven dat ik mijn bralijn al heb bereikt als ik mijn haar uitstrek op mijn rug. En nu kan ik niet wachten tot het mijn middel heeft bereikt :p :p

Tussendoor heb ik zoals verteld in het vorig bericht mijn haarpunten laten bijknippen. Daar was ik ook blij mee want nou groeide mijn haar meer in model dan gewoon saai op 1 lengte. 

De lengte had ik al (als je de krullen hierboven zou uitrekken)

Kort geleden kwam er voor het eerst een ander gevoel naar boven; SPIJT!! Nee, niet spijt van de keuze die ik heb gemaakt om natural te worden. Maar spijt van de Big Chop, omdat ik later pas tutorials heb gezien hoe je kunt transformeren zonder direct te knippen. Als ik die methodes toen al kende, had ik misschien toch die slappe onderkant laten hangen, dan had mijn haar nu sowieso al tot de middel kunnen reiken. Want de lengte die ik NU heb, had ik al voordat ik de Big Chop deed. 

Gelukkig begint dat gevoel alweer weg te ebben. Als alles goed blijft lopen, zou ik mijn doel over nog eens 2 jaren hebben bereikt. En tijd gaat toch snel als ik terugblik!! 

Mijn advies is; oefen je geduld, kijk voor jezelf welke producten het beste bij je passen, en wanneer de negatieve gevoelens erover je overspoelen, geef niet op!! Door volharding en een juiste behandeling van je haar bereik je uiteindelijk je doel en dan ben je blij dat je niet hebt opgegeven. Het lijkt in het begin alsof je een hele lange weg te gaan hebt, of dat je er niet uitziet (volgens jezelf). Zet jezelf eroverheen en ga door. Je haar blijft toch niet voor jarenlang heel kort, tenzij je het niet correct verzorgt (droog kammen i.p.v. nat, niet regelmatig hydrateren, niet beschermen, niet te vaak stijlen en zeker niet te heet, etc).

Wees trots op jezelf en op je haar!